شبیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم

خداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت ز یادم

خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو میمیرم

در این تنهایی مطلق ، که میبندد به زنجیرم

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نمیارد

و برف ناامیدی بر سرم یکریز میبارد

چگونه بگذرم از عشق و از دلبستگیهایم

چگونه میروی با اینکه میدانی چه تنهایم

خداحافظ ، تو ای مرد شبهای غزل خوانی

خداحافظ ، به پایان آمد این دیدار پنهانی

خداحافظ ، بدون تو گمان کردی که میمانم

خداحافظ ، بدون من یقین دارم که میمانی